به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری «حوزه» به نقل از theindianawaaz.com، دانشگاه اسلامی علیگر در هند یاداشت تفاهمی برای همکاری آموزشی و پژوهشی با المصطفی(ص) در قم به امضاء رساند.
این تفاهمنامه همکاری با حضور زمیرالدین شاه معاون ریاست دانشگاه علیگر و به امضای پروفسور اسفار علی خان از دانشگاه علیگر و حجت الاسلام محمد رضا صالح نماینده ارشد المصطفی(ص) از قم رسید.
براساس این تفاهمنامه هر دو موسسه به توافق رسیدند که بر اساس تمایل متقابل برای ارتقاء تحصیلی، پژوهشی و همکاری متقابل در زمینه الهیات و مطالعات اسلامی با یکدیگر مشارکت داشته و بر اساس رضایت متقابل سرمایه گذاری تحقیقاتی مشترکی انجام دهند. به علاوه تصمیم گرفته شد که مدرسان المصطفی(ص) و دانشکده الهیات شیعه دانشگاه اسلامی علیگر منوط به تایید مسئولین دو طرف، در تحقیقات و انتشار مقالات دینی همکاری داشته و با یکدیگر تبادل کتب، مواد آموزشی صوتی تصویری، فیلم، سی دی و غیره انجام دهند.
به علاوه هر دو دانشگاه براساس قوانین، هنجارها و دستورالعملهای دانشگاه مقابل، طرح تبادل مدرس و اساتید دانشگاهی را در کوتاه مدت به اجرا خواهند گذاشت. همچنین تصمیم گرفته شد که 5 فارغ التحصیل الهیات شیعه از دانشگاه علیگر هر ساله در دورههای اسلامی بالاتر در دانشگاه بینالمللی المصطفی(ص) و دانشکده الهیات شیعه پذیرش گرفته و دانشگاه علیگر نیز دانشجویان المصطفی(ص) با مدارک کارشناسی و کارشناسی ارشد را واجد شرایط آزمون پذیرش خود قرار دهد.
در ادامه نیز تصمیم بر این شد که هر دو دانشگاه سمینارها و همایشهای مشترکی منوط به اجازه مسئولین هر دو نهاد، برگزار کنند.
در این جلسه پروفسور علی محمد نقوی مدیر و از اساتید الهیات نیز حضور داشت.
دانشگاه اسلامی علیگر
دانشگاه اسلامی علیگر یکی از دانشگاههای پرسابقه کشور هند است که در شهر علیگر ایالت اوتار پرادش در شمال هندوستان قرار دارد.
در سال ۱۸۷۵ سِر سید احمد خان (۱۸۹۷– ۱۸۱۷)، در شهر علیگر مدرسهای به نام «مدرسة العلوم» برای بالا بردن سطح دانش مسلمانان تأسیس گردید. این مدرسه بعدها توسعه یافت و در سال ۱۸۷۷ به نام کالج اسلامی خاوری و انگلیسی با فعالیّت بیشتر به کار خود ادامه داد. او در این کالج از دانشگاههای آکسفورد و کمبریج که در سفر به انگلستان از آنها دیدن کرده بود الگوبرداری کرد. این کالج در سال ۱۹۲۰ به دانشگاه اسلامی علیگر تغییر نام و ارتقاء یافت. دانشگاه علیگر بیش از ۴۰ هزار دانشجو دارد که از سراسر هند و همچنین کشورهای خارجی بهویژه از آفریقا و آسیای غربی و شرقی و ایران میباشند. این دانشگاه دوازده دانشکده و شش مرکز پژوهشی دارد که هر کدام از این دانشکدهها چندین دپارتمان در رشتههای مختلف دارند. تقریباً تمام رشتههای تحصیلی شامل پزشکی، مهندسی، علوم پایه، علوم انسانی، هنرهای زیبا، الهیات، حقوق، فلسفه، ادبیات و کشاورزی از لیسانس تا دکتری در این دانشگاه تدریس میشود.
در سال ۱۹۶۰ کتابخانه مولانا آزاد در این دانشگاه افتتاح شد و اکنون با بیش از ۹۰۰ هزار کتاب، روزانه به ۵۰۰۰ نفر از دانشجویان و اساتید خدمات ارائه میکند. در این کتابخانه بزرگ فقط ۱۷ هزار جلد کتاب بهزبان فارسی وجود دارد که اغلب اهدایی مسئولان ایرانی بودهاست. همچنین در این کتابخانه آثار نفیس خطی فارسی نگهداری میشود.